OOC:
Imię: Paweł
GG: 17274566
Wiek: 14
Doświadczenie RP: Wystarczające gdzieś tak 8,9/10
Dlaczego chcesz zostać liderem frakcji?: Chciałbym zostać liderem SWAT, ponieważ na tą frakcję piszę podania od początku swojej kariery RP. Wcześniej wymienione RP, mam bardzo dobre. Dobrze dogaduje się z ludźmi, jak kiedyś jeśli pamiętacie Quarto Lopez, byłem dobrym liderem LSPD.
Dlaczego mielibyśmy wybrać Ciebie?: A no bo liderowanie to dla mnie pestka, jak wyżej jeśli pamiętacie Quarto Lopez to wiecie jak liderowałem przed upadkiem starego Last Life. Z innego powodu też, wtedy byłem bliski dostania administratora, lecz główny administrator chyba pisał maturę i musiał zamknąć serwer. Po dłuższym okresie napisałem sobie nawet historie na SWAT, ale nie wiem czy ją wklejać.
Jakie będzie Twoje zachowanie IC ?: Będę zachowywać się jak zwykły cywil, ale na akcjach po prostu jak bezwzględny antyterrorysta z zasadami. Moja postać w IC będzie spokojna, czasami może zostać poddenerwowana czymś tam, nie wiem nawet. Zobaczymy w grze .
Czy znasz podstawowe pojęcia RP ?: Znam.

IC:
Imię i nazwisko: David Bans
Wiek: 30
CV:

Curricullum Vitae
David Bans


ul. Pershing Square 75/4.
25-441 Los Santos
ur. 18.05.1980 w Los Santos
Kawaler
Kontakt: DBans@gmail.com (( PW ))

Wykształcenie

1995 - 1999 - Szkoła aktorska w Los Santos.
2000 - 2003 - Gimnazjum nr 1 w Los Santos.
2004 - 2007 - Kursy samoobrony i testy sprawnościowe.
2008 - 2010 - Uczęszczanie na zajęcia Muay Thai.

Doświadczenie

2005 r. Agent Federal Bureau of Investigation.
2007 r. Praca na miejscu Komendanta Los Santos Police Department.
2010 r. Kierowca Federal Bureau of Investigation.

Cele zawodowe

Próba przejęcia posady dowódcy SWAT, aby zmniejszać przestępczość w mieście, z czasem założenie własnej firmy ochroniarskiej, która będzie działać na terenach Los Santos.

Języki obce

J. Angielski - Biegły w mowie i piśmie.
J. Włoski - Praktykant.
J. Rosyjski - Początkujący.

Obsługa komputera


Obsługa systemu operacyjnego - Windows XP, Vista, 7.
Microsoft Word.
Microsoft Excel.
Internet Mozilla / Explorer / Opera.


Zainteresowania

Turystyka
Sport i Rekreacja
Broń palna
Stare klasyczne samochody.
Duży poziom adrenaliny.

Dodatkowe informacje

Umiejętność kierowania zespołem i doskonała organizacja pracy,
Umiejętność analitycznego myślenia,
Praca w stresie nie sprawia mi problemu,
Pracowitość, rzetelność i odpowiedzialność,
Wytrwałość w dążeniu do celu,
Prawo jazdy kategorii B,
Kreatywność i inwencja twórcza.

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych dla potrzeb niezbędnych do realizacji procesu rekrutacji (zgodnie z Ustawą z dn. 29.08.97 roku o Ochronie Danych Osobowych Dz. Ust. nr 133 poz.883).

- Biografia

Rok 1980

Od samego rana na porodówce, można było usłyszeć donośne krzyki i wrzaski, to Pani Monica rodziła swoje pierwsze dziecko. Poród odebrał Dr. House. Pan  Tony, ojciec przyszłego dziecka, niecierpliwy chodził przez salą porodową w jedną i drugą stronę, martwiąc się zaciekawieniem, czy to będzie chłopiec czy dziewczynka. W końcu z sali wyszła pielęgniarka mówiąc, że to chłopiec i że ojciec może wejść na tą salę. Tony będąc ucieszonym tą nowiną, wszedł szybko na salę klękając przy łóżku Monic'i. Za chwilę na salę przyszedł chirurg z dzieckiem owiniętym w niebieski kocyk, po czym przekazał go Tony'emu wychodząc z sali. Ostrożnie przejął dziecko i przekazał je matce, uśmiechając się do niej. Nie wiedzieli jak go nazwać, ale w końcu wpadli na pomysł, aby dać mu na imię David po dziadku, który zginął w drugiej Wojnie Światowej. Dzień po urodzeniu Davida, Monica została wypisana ze szpitala i odesłana do domu, gdzie ułożyła dziecko w łóżku. Karmiła go piersią do pierwszego roku życia, a potem karmiła go różnymi konserwami. A David tylko dorastał rok za rokiem.

Rok 1985

David kończy swoje 5 lat, na urodziny dostał przeróżne kolorowe prezenty, co mu się podobało. Wśród prezentów wynalazł plastikowy zestaw policjanta. Reszta prezentów go nie interesowała, gdyż najbardziej jego wzrok przyciągnęły kajdanki, pistolet, pałka. Od tamtej pory, zaczął bawić się z tatą w policjantów i złodziei, przy tym bardzo się ucząc. Chłopak zaczął interesować się boksem w swoim wieku, często oglądał sparingi dwóch znanych bokserów w telewizji. A rodzice chcąc go uszczęśliwić, kupili mu mały worek bokserski z rękawicami.  David nie wiedział co powiedzieć, był aż tak bardzo szczęśliwy, że nie mógł wyrazić tego słowami. Ale dzieciństwo szybko się kończy, rodzice zaczęli zmuszać go do czytania książek i trenowania pisania kształtnych liter alfabetu. Szło mu bardzo dobrze, wręcz świetnie, z czego rodzice się bardzo cieszyli. Ale dręczyła ich jedna myśl, czy on poradzi sobie w szkole i w przedszkolu. Od tamtej pory, David zaczął się uczyć, aby potem nie mieć problemów w szkole i przedszkolu.

Rok 1986.

David kończy już 6 lat. Jego dzieciństwo powoli dobiegało końcowi, musiał sobie wybrać przedszkole to którego będzie chodzić. Wybrał przedszkole daleko od jego domu. W przedszkolu był bardzo grzeczny, inne dzieci też go lubiły za pomysłowość i inne. Wtedy także odkrył się jego talent malarski, malował najładniej z całej klasy 0 C. Prace Davida wywieszano na wszystkich tablicach, nawet i na szkole. Brał również udział w konkursach malarskich, gdzie zajmował różne miejsca i zdobywał nagrody. Na następny dzień, David zobaczył w klasie nową i ładną dziewczynę, mało mu szczęka nie opadła. Myślał, że ona może być jego dziewczyną, ale się mylił bo nie umiał do niej zagadać. Z jej powodu David przepisał się do innego przedszkola, gdzie kontynuował swoje małe osiągnięcia, od tamtej pory tylko rósł, rósł i jeszcze raz rósł.



Rok 1990.

David skończył już 10 lat, miał do wyboru parę szkół. Wybrał zwykłą publiczną szkołę, tuż obok jego domu. Podczas roku szkolnego, chłopak zgarniał same pochwały i same dobre oceny, co uszczęśliwiało nauczycielkę i rodziców. Brał udział we wszystkich konkursach między szkolnych i wojewódzkich. Wracając ze szkoły, David widział różne pokazy z udziałem zwierząt, najczęściej były to psy. Pewnego dnia, chłopak wbiegł do domu, mówiąc do rodziców że chciałby mieć psa. Na początku rodzice się nie zgodzili, David wielokrotnie próbował ich przekonać, ale nic z tego, nie udawało mu się bo miał słabe argumenty. Dopiero po pięciu miesiącach udało namówić się ich na psa, David myślał nad rasą, wybrał owczarka nizinnego, który rzadko się męczy, bo ta rasa przegania owce na polu. Rodzice nie chcieli kupić budy dla psa, więc David samodzielnie zbudował tą budę, miał problem z dachem, ale po wielu próbach udało mu się dobrać odpowiedni. Po wybudowaniu budy, ojciec podszedł do niego i zaczął się śmiać, powiedział że to był żart z tym, że nie kupią budy dla psa.

Rok 1995

David kończy 15 lat, jako że wcześniej nie mógł się zapisać do żadnego klubu, teraz zapisał się na boks. Podczas jednego z treningów, uwziął się na przeciwnika i cały czas wyprowadzał mocne ciosy, nie był w ogóle zmęczony. W końcu trener zaczął zauważać jego potencjał, wysłał go pierwszym razem na zawody juniorów. Na początku, David czuł się jak zaawansowany bokser, ale zauważył jak dostaje baty od przeciwnika. W końcu się stało, dostał w jego najczulsze miejsce, w nos. David zaczerwienił się ze złości, zaczął bezlitośnie bić przeciwnika, powalając go ostatnią strzałą na ziemię, usiadł na nim i zaczął go bić po twarzy. Został zdyskwalifikowany z turnieju, a trener wywalił go z klubu za bardzo duże złamanie zasad. David wracając z klubu, dostał czymś w głowę, lecz nie został oszołomiony. Obejrzał się do tyłu i zobaczył 3 typów, szybko zaczął uciekać i schował się za rogiem. Grzebiąc po kieszeniach znalazł pałkę teleskopową zwaną " baton ". Rozłożył pałkę i wybiegł ze sklepu na 3 typów krzycząc.
- Chodźcie tu Sku***syny!!!
Oni zauważając Davida, szybko zaczęli przed nim uciekać ale nie było jak, gdyż David bardzo szybko biegał. W końcu David dorwał jednego i zaczął tłuc pałką, reszta ruszyła do pomocy, ale dostali baty od niego. Nikt nie stracił przytomności, znowu zaczęli uciekać bardzo szybko, aż się za nimi kurzyło krzycząc.
- Aaaaa ku**a kamikadze!!!.
Po tych słowach, zniknęli gdzieś za sklepami na rogu. David nakręcony zaczął wracać do domu. Przy okazji zaczepiło go 2 typów i zaczęło popychać, David wyjął odbezpieczoną pałkę i zaczął od razu ich nią okładać. Prawdopodobnie jeden z nich, miał pękniętą czaszkę i połamane żebra, a drugi wylądował w bardzo ciężkim stanie w szpitalu, po mocnym uderzeniu w tętnicę szyjną. David wrócił do domu, spodnie i pałkę miał we krwi, ale szybko wrzucił spodnie do prania i je nastawił. A pałkę schował w szafce na bieliźnie, aby rodzice jej nie wykryli i nie zabrali. Aby się odkręcić, David zaczął się bawić z psem, oraz postanowił mu nadać imię, było to bardzo trudne więc sobie odpuścił na kilka tygodni.



Rok 2000.

David kończy 20 lat .Przyszedł czas na to, aby wyszkolić jego psa i nadać mu imię, dał mu imię Błyskawica. Na początku, David uczył błyskawicy dawać łapę, trwało to miesiącami ale w końcu mu się udało. Następną komenda brzmiała siad, ale pies od razu załapał. Ostatnią rzeczą, była przydatna rzecz na spacerach, do nogi, aby pies nie pogryzł się z innym. David zaczął chodzić z błyskawicą na różne zawody, z nagrodami. Za pierwszym razem, gdy tylko poszedł wygrał 5 worków po 10 kg suchej psiej karmy. Teraz myśli do jakiej szkoły pójść. Wybrał szkołę filmową, gdzie ćwiczył swoją pamięć. Jakieś trzy lata po nauce, był casting do filmu ,, Moda na Sukces ", gdy David usłyszał ten tytuł mało się nie porzygał i nie poszedł na Casting. Z czego nie zbyt cieszyła się jego nauczycielka. David włócząc się nocami po uliczkach, spotkał chłopaka w jego wieku, który pił i palił. Spróbował palić i spodobało mu się to, nawet kupił paczkę papierosów od niego. Matka próbowała do niego w jakiś sposób dotrzeć, ale go nie rozumiała, a on jej nie słuchał.

Rok 2005.

David skończył już 25 lat, dostał swój wymarzony motor. Poszedł z ojcem do Department of Motor Vehicles i wyrobił sobie kartę moto-rowerową. Był szczęśliwy jeżdżąc po ulicach dużego miasta, nie raz patrzył się jak ludzie się ścigają. Postanowił zaprzyjaźnić się z którymś z motorowców i pojechać na wyścig. I tak się stało, David poznał Billy'ego, jego jedynego dobrego kolegę. Dzięki Billy'emu David jeździł na wszystkie wyścigi, jakie organizowano w tym mieście, udało się go nawet wkręcić do grupy motorowej Lost Terminators. Od tamtej pory, za wygrane wyścigi David zgarniał bardzo dużo pieniędzy, z czego był bardzo szczęśliwy i zadowolony. Po bardzo długim członkostwie w owej grupie, został mianowany na zastępcę głowy tej drużyny, David wprowadził parę zmian i klub zaczął zarabiać. Parę miesięcy potem, David odszedł z tej grupy i żył normalnie bez wyścigu i smaku adrenaliny na każdym z nich.

Rok 2007.

David kończy 27 lat, nadszedł czas na szkolenie. Pojechał na stare lotnisko w Las Venturas, gdzie było zebranie. David chodził po lotnisku i rozglądał się w prawo i w lewo. Z góry nadleciał samolot, który właśnie lądował. Jeden z ludzi krzyknął do Davida donośnym głosem.
- Uważaj samolot !!
David oglądając się na prawo, szybko pobiegł do któregoś z hangarów i się skrył. Gdy samolot wylądował, zauważył w oddali dowódcę i poszedł do niego szybkim krokiem. Spytał się z czego jest to szkolenie, uzyskał odpowiedź, że będą układać sobie taktykę podczas akcji. Pozwolił Davidowi poprowadzić wykład, oraz odbyła się próbna praktyka tej taktyki. Taktyka była skuteczna i pozwalała komandosom na swobodę podczas akcji, jednak nie zwalczała ona stresu. Dowódca zatrudnił go jako wykładowcę w biurze S.W.A.T, gdzie pracował bardzo długo i dobrze. Takim czymś, wyrabiał sobie szacunek u Dwayne czyli dowódcy. Po paru latach wykładania w biurze, zrezygnował z tej pracy i poszedł dalej w poszukiwaniu innej i mniej męczącej pracy, aby opłacić mieszkanie i siebie.

Rok 2010.

David kończy swoje 30 lat, inaczej mówiąc ma już trzydziestkę na karku. Miał bardzo dużo pieniędzy, więc kupił sobie Elegy. Zawsze wieczorem, potocznie mówiąc cisnął bokiem po mieście. Jeżdżąc sobie, zauważył Billy'ego w drugim elegy z całą grupą. Od tamtej pory, nie było już grupy the Lost Terminators, lecz była grupa Neon Street. Wieczorami, gdy ludzie byli już bogatsi, urządzali sobie zawody drifterskie. David będąc pewnym siebie, wystartował w zawodach, na pierwszym zakręcie, przekroczył dozwoloną ilość poślizgu. Jednak sędzia nie wziął tego pod uwagę i David wygrał całe zawody, oraz zgarnął 200 tysięcy dolarów. Na drugim z kolei wyścigu, podczas zakrętu, gdy chciał polecieć bokiem, złamały się wspomagacze kierownicy i było bardzo łatwo nią kręcić. David'owi podrosła adrenalina, chwilę potem, uderzył w słup, który przewrócił się na tor. Wtedy wszyscy zbiegli się dookoła auta i wyciągnęli z niego David'a. Aby odpłacić mu się, naprawili mu wóz i zamontowali najlepsze zabezpieczenia w garażach pod ziemią. Od tamtej pory, David przestał jeździć samochodem, tylko zaczął starać się o posadę w S.W.A.T. Najpierw poszedł do LSPD, gdzie od razu stamtąd przeszedł tam. Gdy stary generał przeszedł na dłuższe zwolnienie lekarskie, David przejął kontrolę nad S.W.A.T. Jednak na zlecenie rządu, szybko on stracił tę posadę. Teraz znowu stara się, aby odzyskał starą posadę i było jak dawniej.

Ostatnio edytowany przez David_Bans (2010-07-26 08:49:39)